در هر لحظه نمی‌توان بر دو مدار بود، آدم هر لحظه بر یک مدار است. اگر الان بر مدار عشقی، در همان حال نمی‌توانی بر مدار یاس و ناامیدی باشی. اگر بر مدار یاس و ناامیدی هستی نمی‌توانی بر مدار عشق باشی. یک لحظه گاهی بر اثر یک حادثه مدارت تغییر می‌کند و این تو هستی که باید تلاش کنی و تصمیم بگیری برگردی بر مدار عشق یا بمانی بر مدار یاس. تو باید تصمیم بگیری ده دقیقه در یاس بمانی یا تا آخر عمر. اگر عاشق باشی خیلی هم نباید مراقب باشی. فقط چون گاهی بر اساس اتفاقات بیرونی آدمی به یک باره از مدار عشق خارج می‌شود، باید مراقب باشد که زود برگردد بر مدار عشق (زود برگردد به خانه). اگر وارد مدار عشق شوی، عشق از تو مراقبت می‌کند. عشق خودش مواظب است از معشوقت به حد کافی آرامش کسب کنی و به حد کافی حس والگی و شیدایی به تو دست دهد و... همانطور که وقتی بر مدار یاس و ناامیدی هستی یاس و ناامیدی از تو مراقبت می‌کنند، مراقب هستند دل نبندی و انگیزه نداشته باشی و شاد نباشی. اگر یاس را بپرورانی یاس در تو بزرگ می‌شود و اگر عشق را بپرروانی عشق در تو بزرگ می‌شود. باید مواظب باشی وقتی به هر دلیلی از مدار عشق خارج می‌شوی دوباره به آن بازگردی.